با توجه به تغییر قالب سایت و تغییراتی در بخش های گوناگون، مشکلاتی در بخش های گوناگون بوجود آمده که در حال رفع این مشکلات و بازسازی بخش های آسیب دیده هستیم. از شکیبایی شما متشکریم.
تحریف // تظاهر به روزه خواری در انظار عمومی، جنگ با خداست!!

تحریف // تظاهر به روزه خواری در انظار عمومی، جنگ با خداست!!

امروز در برخی خبرگزاری‌ها از قول عضو هیئت رئیسه دانشگاه علوم پزشکی واحد تهران نقل شد که “روزه خواری در انظار عمومی جنگ با خدا است” حال سوال اینجاست که براساس کدام حدیث یا آیه قرآنی روزه خواری در انظار عمومی با تعبیر جنگ باخدا آمده است که این تعبیر را صورت دادید در حالی که  به صراحت هیچ گناهی به تعبیر جنگ با خدا نیامده است با همین حال در روز روشن این حرمت الهی که فقط برای ربا آمده است را تحریف می‌کنند

آیا این حرکت ریویژن (تغییر چشم انداز) نیست ؟؟

لازم به ذکر است این خبر را اولین بار سینانیوز بر روی خروجی سایت خود قرار داد که این سایت وابسطه به بسیج جامعه پزشکی است

متن این کامل مصاحبه در زیر آمده است

به تازگی کمپینی به نام ” ما همه روزه‌خواریم” توسط دشمنان اسلام تشکیل شده است که مردم را ترغیب به روزه‌خواری عمدی در ملاء عام می‌کند؛ یکی از بهانه‌هایی که برای این عمل قبیح ذکر شده است، خوردن روزه به دلیل مشغله‌های کاری زیاد و ضعف و سستی بدن ذکر شده است؛ در این رابطه خبرگزاری سلامت ایرانیان روز گذشته به سراغ “دکتر خلیل علی‌محمدزاده، پزشک، پژوهشگر، نویسنده و عضو هیات علمی دانشگاه” رفت که خود یکی از پرمشغله‌ترین اساتید است؛ شرح گفتگوی وی در ذیل آمده است:
 

آقای دکتر؛ دلیل این مصاحبه متاسفانه تشکیل کمپینی است که برخی افراد غافل در تظاهر به روزه خواری راه انداخته‌اند، می‌خواستم اول نظر شما را در این رابطه جویا شوم.

 

واقعا چنین کمپینی وجود دارد؟ کمپینی برای تظاهر به روزه خواری در انظار عمومی! یعنی عده‌ای به جنگ با خدا و باورهای دینی مردم رفته‌اند! من چند روز پیش تیتری با این مضمون در تلگرام و شاید هم فیس بوک دیدم، که باورم نشد.

روزه‌ ماه مبارک رمضان برای جمیع مسلمانان واجد شرایط، واجب است؛ طبیعی‌ست که عده‌ای به سبب بیماری و نقص سلامتی و یا ناتوانی و سالمندی و هر دلیل دیگری اعم از مشروع و یا غیره، نمی‌توانند و یا نمی‌خواهند روزه بگیرند؛ بنابراین چنین افرادی روزه خود را در اماکن خصوصی و یا خلوت می‌شکنند و علی الظاهر اشکالی هم بر آن نیست، حتی در کشورهایی که مسلمانان درصد کمی را تشکیل می‌دهند، به احترام جمعیت روزه دار، بقیه افراد جامعه نیز از نظر خوردن و آشامیدن، رعایت می‌کنند؛ همین طور مشاهده می‌شود که برخی از سران کشورها که خود مسلمان نیستند، در ایام ماه مبارک رمضان، حتی افطاری می‌دهند و بدینوسیله عمل مسلمانان روزه دار را تکریم می‌کنند.

حال اینکه یک عده ای از روی غفلت، برخلاف همه اصول و مبانی و عرفیات روزه خواری کنند، یک نوع بی‌اخلاقی‌ است؛ روزه خواری در انظار عمومی و ملاء عام کار بسیار نکوهیده‌ای است، نه به این دلیل که؛ روزه داران را دچار وسوسه می‌کنند و یا مایه‌ی ناراحتی آن‌ها را فراهم می آورند، بلکه از این حیث که ماه رمضان، نمادی از هویت یک جامعه دینی است و تظاهر به روزه خواری در انظار و معابر مسلمین از این منظر بی‌احترامی به ارزش‌های جامعه اسلامی است و اگر در قالب کمپین و یا تشکلی، چنین رفتار زشتی سازماندهی شود، به نوعی تحرکی برای رواج بی‌بند و باری و ایجاد تزلزل در باورهای عمومی محسوب می‌شود.

به هر حال هر کشوری بر اساس قوانین خود اداره می‌شود و همه افرادی که در آن کشور زندگی می‌کنند و یا بر آن کشور وارد می‌شوند، مشمول آن قوانین می‌شوند؛ چه عده‌ای براساس این قوانین روزه خواری را جرم تفسیر کنند و یا نه، آنچه حائز اهمیت است اینکه؛ زیر پا گذاشتن حرمت این ماه در اجتماع انسان هایی که این فریضه را بجا می‌آورند، زیر پا گذاشتن حق دیگران و نفی حقوق شهروندی است؛ الان اگر یک شهروند خارجی وارد ایران شود و شما به او بگویید مردم این شهری که شما در آن مهمان هستید، عبادتی مانند روزه دارند و بر اساس آن از سحر تا اذان مغرب از خوردن و آشامیدن امساک می‌کنند، فکر می کنید، واکنش شان چه خواهد بود؟ قطعا رعایت خواهند کرد؛ حفظ احترام خواهند نمود؛ هنجار شکنی نخواهند کرد؛ حال اگر عده ای در داخل به عمد، چنین عمل مذمومی را دنبال کنند، نابخردانه است.

جسارتا می‌خواهم مدرک تحصیلی و شغل شما را بپرسم و اینکه روزه هستید؟

بله. بنده دکترای پزشکی دارم و دکترای تخصصی در مدیریت نظام سلامت، در حال حاضر علاوه بر پزشکی به کار علمی و پژوهشی و اجرایی در دانشگاه اشتغال دارم؛ به فضل و لطف الهی از 15 سالگی تاکنون، حتی یک روز هم از روزه ماه مبارک رمضان محروم نبودم.

می توانم سوال کنم حالا که نزدیک اذان مغرب هم هستیم، با وجود روزه داری، شما از صبح تاکنون وظایف کاری خود را چگونه انجام دادید؟

اگر عرض کنم که به راحتی روز‌های غیر ماه مبارک رمضان و البته با دقت و مراقبت بیشتر از قبل، کارهایم را انجام داده‌ام، سخن گزاف نگفته‌ام.

می‌توانید به خوانندگان ما بگویید که از صبح به چه کارهایی مشغول هستید، میشه زمان بندی شده بفرمایید؟

ساعت 4:30 پس از صرف سحری و اقامه نماز صبح و دعا و نیاش‌های معمول، ایمیل دانشجویانم را جواب دادم که عمدتا درباره  پایان نامه هاشان بود و همزمان از سخنان بسیار شیوا و عالمانه يكي از علما که از شبکه 3 تلویزیون پخش می‌شد، استفاده کردم؛ بعد چند دقیقه ای چرت زدم، ظرف‌ها را شستم و آشپزخانه را مرتب کردم؛ ساعت 7:30 صبح از خانه بیرون آمدم؛ ساعت 8.30 به مدت دو ساعت در جلسه هیئت رییسه دانشگاه علوم پزشکی واحد تهران شرکت کردم، جلسه پر بحث و کاری بود؛ سپس در دفتر کارم، کارتابل الکترونیکی و فیزیکی خود را دیدم و نامه ها را مطالعه و دستورات لازم را صادر و یا امضاء کردم؛ با دو تا سه دانشجو و یک استاد هم ملاقات کردم؛ حرف‌هایی داشتند که باید شنیده می‌شد، شکر خدا راضی دفترم را ترک کردند؛ ساعت 13 دانشجویان دوره ی دکترا امتحان سمینار مدیریت داشتند، به جلسه ی امتحان آن ها رفتم، سری به نمازخانه ی دانشکده هم زدم و نماز ظهر و عصر را بجا آوردم؛ پس از امتحان، ورقه ها و کارهای عملی آن ها را تحویل گرفتم؛ پس از این، دو بیمار را هم ویزیت کردم و نسخه ی لازم را نوشتم؛ از ساعت 17 تا 18.30 تعدادی اوراق امتحانی دانشجویان کارشناسی ارشد را تصحیح کردم و نمرات شان را در سایت دانشگاه وارد کردم؛ به مدت نیم ساعت، تا ساعت 19 برخی اخبار را در چند سایت و گروه تلگرامی مرور کردم و الان هم که نزدیک ساعت 8 شب است، مشغول خرید در نزدیکی منزل هستم و ان شاء الله دقایقی دیگر به خانه می رسم، تا آماده ی اذان و اقامه نماز شوم و سپس در کنار خانواده مراسم افطار را برگزار کنیم. ضمنا امشب سلب توفیق شد که برنامه ی ماه عسل را ببینم که معمولا به دیدن آن در ماه مبارک رمضان مقید و به بهره و کسب لذت معنوی از آن بسیار محتاجم، حالا باید بعد از سحر برنامه ی ضبط شده را ببینم.

با این تفضیل از ساعات و وظایف کاری شما در ماه مبارک رمضان نه تنها کاسته نمی شود، بلکه اضافه هم می شود، شاید در روزهای غیر ماه مبارک رمضان اصلا ساعت 4.30 صبح بیدار نمی شدید؟ آیا روزه با کار اذیت کننده نیست؟

خوشبختانه سحرخیز هستم، ولی همینطور است، در این ایام حداقل کارها مثل روزهای قبل ادامه می یابد و در کنار آن، یکسری جلسا ت و کارهای ویژه این ماه هم به برنامه ی کاری اضافه می شود؛ واقعا در ماه مبارک رمضان احساس خوبی دارم؛ بعد از افطار هم مثل هر شب، دو سه ساعتی باید مطالعه ی درسی و علمی داشته باشم که این هم حسب وظیفه و مقتضای کار معلمی ست و ضرورت دارد؛ به تجربه می بینم، وقت و کار انسان در این ماه برکت پیدا می کند و تحمل و شکیبایی لازم در مشکلات به طور طبیعی در درون آدمی ایجاد می شود.

در اینجا اجازه می خواهم، به عنوان یک پزشک، این نقل قول را از یک پزشک مسلمان مصری داشته باشم و آن اینکه؛ انسان با یک سوم غذاهایی که می خورد، زنده می ماند و با دو سوم دیگر پزشکان امرار معاش می کنند؛ روزه داری غیر از عمل به تکلیف الهی و ویژگی های فراوانی که نصیب انسان می کند، در پیشگیری و حتی درمان بسیاری از بیماری ها مهم است؛ خداوند به همه ی ما توفیق ورود به این مهمانی بزرگ خدا را بدهد؛ روزه داری اجر عظیمی دارد و اجر روزه دار را خود خدا می دهد؛ خداوند این عبادات مختصر را از ما قبول فرماید.

و در خاتمه؛

امروز یکی از دوستان حکایتی را برایم ارسال کرده بود، که بسیار آموزنده است و حقیقت روزه را مطرح می کند؛ من این حکایت را هم تقدیم روزه داران می کنم، تا به واسطه ی روزه داری، علاوه بر پرهیز از خوردن و آشامیدن در ساعات ماه مبارک رمضان، مراقب رفتار همه ی اعضاء و جوارح خود باشند و هم تقدیم به غیر روزه داران می کنم، که اگر قادر به روزه داری نیستند، به گونه ای عمل کنند که اجری از روزه داری داشته باشند. اما آن حکایت این بود:

چند جوان پیرمردی را دیدند که پنهانی غذا می‌خورد. به او گفتند: ای پیرمرد مگر روزه نیستی؟

پیرمرد گفت: چرا روزه هستم. فقط آب و غذا می‌خورم.

جوانان خندیدند و گفتند: واقعاً؟

پیرمرد گفت: بله، دروغ نمی‌گویم، به کسی بد نگاه نمی‌کنم، کسی را مسخره نمی‌کنم، با کسی با دشنام سخن نمی‌گویم، کسی را آزرده نمی‌کنم، چشم به مال کسی ندارم، غیبت نمی‌کنم و …

بعد پیرمرد به جوانان گفت: آیا شما هم روزه هستید؟

یکی از جوانان درحالی که سرش را پایین نگهداشته بود به آرامی گفت: خیر، ما فقط آب و غذا نمی‌خوریم!

سخن آخر بنده اینکه؛ روزه تنها عبادتی ست که خداوند فرموده، اجر آن را خودم می دهم؛ پاداش آن را از من بخواهید؛ بنابراین از کسانی که حرمت این ماه و حرمت اجتماع مسلمانان در این ماه را رعایت نمی کنند، می خواهم در رفتار خود تجدید نظر کنند، این برای دنیا و آخرت آن ها بهتر است؛ قطعا گناه روزه نگرفتن برای کسی که از شرایط لازم برخوردار است، بسیار کمتر از گناه کسانی ست که با قصد سوء در انظار و معابر به روزه خواری تظاهر می کنند.

منبع: خبرگزاری بسیج

انتهای پیام/

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

  1. سلام ببخشید در سطرششم کلمه مثبت مد نظر بود که خثبت نوشته شده و همچنین در سطر نهم هم کلمه ملاطفت مد نظر بود که اشتباه تایپی بوجود آمد و نوشته شد مطالفت
    پوزش میطلبم

  2. با سلام خدمت همه خوانندگان و همینطور نویسنده اصلی مطلب
    وظیفه خود دانستم به نکته ظریفی اشاره کنم
    بین فردی که با هدف مثبت، حرف اشتباهی میزند و کسیکه با هدف معاندت و دشمنی، تحریفی انجام میدهد، فرق است و مورد فوق الاشاره که (عضو هیئت رئیسه دانشگاه علوم پزشکی واحد تهران گفت که “روزه خواری در انظار عمومی جنگ با خدا است”) هم از نوع اشتباه سهوی افراد خودی و با نیت مثبت است.
    بهمین خاطر و با هدف تاثیر گذاری حداکثر در مورد فعلیت فرهنگی کنونی در مقابله با بحث ربا، بهتر است اشتباه دوستان را از معاندت برنامه ریزی شده دشمنان جدا کرده و با دشمنان با قدرت مقابله کنیم و با دوستان با رافت و ملاطفت برادرانه رفتار کرده و اشتباهاتشان را در فضایی محترمانه متذکر شویم
    ممنونم که عرایضم را تحمل فرمودید.
    حمید خدری
    (کارشناس تامین محتوا و تولید ارزش های مفهومی در فضای مجازی و رسانه ای)

  3. متن مصاحبه، عنوان را تاييد نمي كند. من فكر مي كنم. بايد عنوان را از متن جدا ديد. واقعا خوب است. بحث كمپين و دشمنان اسلام و عمل عمدي و درست كردن كمپين و عكس از روزه خواري خود گرفتن و ارسال و نمايش آن، ديگر يك كار معمولي روزه خواري نيست. سر جنگ با خداست. اينكه شما با استناد از قران، فقط ربا را مشمول اين عنوان مي بينيد، اصلا چنين ربطي اينجا مطرح نيست.

    1. خوب شما این را باید برید به اون سایتی که این مطلب را منتشر کرده بگید در هر صورت خبرگزاری ها به این تیتر این خبر را نشر داده اند و این تعبیر در باره روزه خواری نیست و به نظرم یک چیزی شبیه بدعت میشه که بهتره بگیم تحریف

  4. بسم الله الرحمن الرحیم

    یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (بقره/183)

    اغلب بشر و برخی مؤمنان ضعیف الإیمان خواسته یا ناخواسته و تحت تأثیر عواملی چند، به دنبال توجیهاتی برای فرار از مسؤولیت های الاهی خویش هستند. مثلاً برای هرچیزی که به نفس آنان خوش نباشد، به دنبال دلایل و مستندهای قرآنی می باشند و میگویند” آیا در قرآن آمده است؟” لیکن آنها به دنبال پاسخ نیستند چون که خود میدانند که خیلی از مسائل و احکام مسلّم دینی وجود دارد و هر روزه با آنان مؤمنان سر و کار دارند که به وضوح و مبین در کلام شریف خداوند (قرآن کریم) نیامده بلکه در سنت و سیره پیامبر عظیم الشأن اسلام محمد بن عبدالله صلی الله و علیه وآله و اوصیاء ایشان سلام الله علیهم اجمعین آمده است. به طور مثال در هیچ جای قرآن عظیم نیامده که نمازهای یومیه چند رکعت و چگونه اقامه می گردد.

    اما درباره روزه آیات احکامی خاص وارد شده که این بهانه را از کسانی که به دنبال فرار از آن نیز هستند را گرفته و به جز افرادی که دارای عذر شرعی، جسمانی و … دارند، نمی توانند از زیر بار مسؤولیت آن شانه خالی کنند و یا به دنبال توجیه اعمال ناشایست خود باشند.

    پس تا دیر نشده این دسته از افراد تکلیف خودشان را با حق الله (روزه یک ماه در سال) را روشن نمایند و فکر فرار را از سرشان خارج سازند؛ چرا ” أَ وَ لا یَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ ”
    آیا نمدانند که خداوند آن چه را مخفی کنند و آن چه را آشکار نمایند، می داند؟
    چرا در منظر عموم حرمت ماه خداوند را می شکنند؟ آیا با خدا سرِ جنگ دارند؟ یا فکر می کنند نظام اسلامی روزه را از پیش خود درآورده است؟چرا راه گریز از این تکلیف الاهی را با استدلالهای سخیف و سطحی توجیه میکنند؟ آیا وقت آن نرسیده که دلها با یاد خداوند خشوع و خضوع پیدا کند؟ “أَ لَمْ یَأْنِ لِلَّذینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ ”

    ضلالت و گمراهی تا کی؟به فکر افتادم از منظر اسلام تکلیف این دسته افراد را از دیدگاه حقوق اسلام مورد بررسی قرار دهم امید است مورد عنایت واقع گردد:

    ادامه مطلب

    روزه گرفتن به غیر از آن که از واجباتی است که مورد اشاره و تصریح قرآن قرار گرفته، در احادیث اهل بیت عصمت و طهارت نیز به عنوان پایه اسلام از آن یاد شده است.

    روزه ماه رمضان یکی از پنج پایه اسلام

    امام باقر(ع) می فرماید: «اسلام بر پنج‏ پایه‏ استوار است: ولایت، نماز، زکات، روزه و حج.»
    روزه ماه مبارک رمضان تا بدان پایه از ارزش و اهمیت در میان واجبات و طاعات خداوند قرار دارد که امام باقر(ع) از روزه به عنوان یکی از پنج پایه اسلام یاد می‌کنند.
    شان و اهمیت روزه ماه مبارک و خود ماه رمضان در احادیث از دامنه گسترده ای برخوردار است تا آن جا که بر طبق احادیث، ماه شعبان به عنوان مقدمه و زمینه ای برای آمادگی یافتن برای روزه ماه مبارک رمضان یاد شده است.

    امام علی(ع): خدا را خدا را در نظر بگیرید درباره ماه‏ رمضان‏

    همچنین امام علی (ع) می فرماید: «خدا را خدا را در نظر بگیرید در باره ماه‏ رمضان‏، که روزه آن سپرى از آتش است.»(3) ماه مبارک رمضان و روزه آن تا آن جا مسئله ای جدی و بااهمیت است که برای شخص مکلفی که بدون عذر موجه و تعمداً به روزه‌خواری بپردازد کفاره در نظر گرفته شده و این نشان از اهمیت و جایگاه روزه دارد.

    با توجه به حرمت ماه مبارک رمضان و ارزش فی نفسه روزه، متاسفانه با صحنه هایی عجیب و رو به گسترش در جامعه مواجه می‌شویم و آن روزه خواری و رعایت نکردن حرمت ماه مبارک رمضان و روزه داران این ماه است.

    روزه خواری در ملاء عام گناهی بزرگتر

    از جنبه اخلاقی و شرعی روزه نگرفتن در ماه مبارک رمضان یک گناه کبیره است، اما خوردن و آشامیدن بی ضرورت در ملاء عام بی احترامی و حرمت شکنی این ماه عزیز بوده و گناهی فراتر از یک روزه خواری ساده است.

    با عنایت به این موضوع روزه گرفتن در دین امری است که ثواب آن مستقیماً منسوب به خداوند است تا آن جا که رسول خدا فرمود: «خداى تبارک و تعالى فرموده است: روزه‏ براى‏ من‏ است‏ و من پاداش آن را می دهم، و روزه‏دار دو شادى دارد، یکى آن گاه که افطار می‌کند و دیگر آن گاه که به لقای پروردگار عز و جل نایل مى‏شود، و به آن خدایى که جان محمد در قبضه قدرت اوست، هر آینه بوى دهان شخص روزه‏دار، نزد خدا از بوى مشک خوشتر است.»

    روزه خواری به معنای کم خردی است

    در نتیجه، روزه خواری و حرمت شکنی ماه مبارک می‌تواند معنایی بسیار زشت و قبیح داشته باشد تا آن جا که با اندکی دقت در احادیث می‌توان دانست که حتی روزه خواری به معنای بی عقلی و کم خردی معنا شده است.
    در اصول کافی جلد اول کتاب عقل و جهل امام معصوم روزه گرفتن را از جنود عقل معرفی می کند و در مقابل آن روزه خواری و نگرفتن روزه از جنود (سپاهیان) جهل.

    با توجه به احادیث ذکر شده می توان دریافت که کسانی که بدون عذر موجه روزه نمی گیرند از دیدگاه دین به نقصان و کمبود خرد مبتلا هستند.
    شاید برخی نگرفتن روزه را نوعی کیاست و زیرکی بدانند، اما طبق فرمایش صریح پیامبر افرادی که آخرت را به دنیای خود می فروشند افرادی بی عقل و کم خرد هستند.

    فضای ماه مبارک را با روزه خواری نشکنید

    اما نکته قابل توجه آن است که مسئولان باید با فرهنگ سازی قوی و قبل از دست رفتن زمان اجازه ندهند که فضای شهر در ماه مبارک رمضان با روزه خواری ها آلوده شود.
    آموزش و همگانی کردن فرهنگ احترام به ماه مبارک رمضان در رسانه های جمعی باید هرچه سریع تر شدت بگیرد؛ چرا که نمی توان واقعیت کریه و زشت روزه خواری در جامعه را کتمان کرد.

    بهترین و مناسب ترین راهکار برای ریشه‌کن کردن این ناهنجاری اجتماعی را می‌توان بستر سازی فرهنگی دانست؛ محترم دانستن ماه مبارک رمضان و رعایت حرمت روزه داران باید به وسیله مدارس و رسانه ها در کودکان و نوجوانان نهادینه شود تا در بزرگسالی جامعه شاهد رفتارهایی که از جهت غفلت و بی توجهی سبب حرمت شکنی ماه مبارک رمضان می شود، نباشد.

    تکلیف حقوقی روزه خواری در اسلام
    در قانون مجازات اسلامی به طور دقیق به مجازات روزه‌خواری در ملأ عام اشاره نشده اما در این قانون آمده است که تظاهر به هر عمل حرامی در انظار عمومی، جرم است.

    روزه خواری علاوه بر همه معایبی که دارد و عملی حرام در دین مبین اسلام محسوب می شود، در بعد اجتماعی به نوعی عدم احترام به حقوق دیگران است.

    کسی که به صورت آشکار روزه می‌خورد، هنوز به حقوق شهروندی و احترام به حقوق دیگران در سطح جامعه واقف نیست و این حقوق را زیر پا می‌گذارد.

    چنین فردی علاوه بر بی حرمتی به احکام و قوانین اسلامی، به صورت علنی و‌ آشکار بیان می‌کند که رعایت حقوق دیگران چندان برایش اهمیتی ندارد.

    روزه‌خواری عملی حرام است

    طبق نظر مراجع تقلید، مسلمانان مکلف باید در ماه رمضان روزه بگیرند اما برخی افراد به دلایل مختلفی مانند مسافرت و بیماری از این حکم مستثنی می‌شوند و در این صورت آنان عمل حرامی انجام نداده‌اند. پس چرا روزه‌خواری عملی حرام است؟

    دلیل حرمت این عمل یک قاعده‌ فقهی است. پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «کسی که حسن و کار خیری انجام دهد و آن را از غیر خدا پنهان دارد، عملش70 برابر می‌شود نسبت به کسی که عمل حسنه‌ای را آشکار می‌سازد و کسی که مرتکب گناهی می‌شود، اگر آن را فاش و آشکار نماید، مورد غضب خدا واقع می‌شود اما اگر آن را پنهان داشت، آمرزیده خواهد شد.»

    بنابراین دلیل حرمت روزه‌خواری و تظاهر به آن، حرمت‌شکنی احکام الهی است.

    روزه خواری در قانون

    در قانون مجازات اسلامی به صراحت در رابطه با جرم روزه‌خواری صحبت نشده است، اما در این قانون آمده است که تظاهر به هر عمل حرامی در انظار عمومی، جرم است و دادگاه‌ها نیز براساس این ماده قانونی، حکم افراد مرتکب را صادر می‌کنند.

    بنا به نظر حقوقدانان عناصر مادی تشکیل دهنده این جرم عبارتند از: انجام عمل حرام، انجام علنی و در انظار عمومی و معابر، تظاهر به انجام عمل حرام و عمل حرام.

    تظاهر به روزه خواری به چه معناست؟

    بین یک عمل حرام و تظاهر به عمل حرام تفاوت وجود دارد. زمانی که یک فردی بر اثر بیماری توان گرفتن روزه را نداشته باشد عمل حرامی انجام نداده است اما اگر همین فرد در معبر و در انظار عمومی اقدام به خوردن و آشامیدن کند، عمل او تظاهر به روزه‌خواری است و این تظاهر به معنای آن است که عملی با قصد آشکار کردن صورت بگیرد.

    ارتکاب عمل به صورت علنی و در انظار عمومی به معنای آن نیست که کسی شاهد عمل بوده باشد بلکه قابلیت عمل برای این که در معرض دید دیگران قرار بگیرد، کافی است.

    به همین خاطر تظاهر به روزه‌خواری در یک خیابان بدون رفت ‌و آمد هم جرم است. شاید بتوان شکسته نشدن قبح عمل را حکمت این حکم دانست.

    از نقطه نظر قوانین جزایی نیز(ماده 214 مکرر قانون مجازات عمومی سابق و قوانین جزایی دیگر) مقصود از ارتکاب عمل به طور علنی، ارتکاب آن در ملأ و منظر عموم است؛ اعم از این که محل ارتکاب از اماکن عمومی یا اماکنی باشد که معد برای پذیرفتن عموم و مورد استفاده و مراجعه جمعی یا عموم مردم است ‏از قبیل بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها، سالن‌های نمایش، سینماها، بوستان‌ها، ‏کارخانه‌ها، موزه‌ها، پایانه‌های مسافربری، فروشگاه‌ها، اماکن فرهنگی، ‏اماکن ورزشی، کتابخانه‌های عمومی، مدارس، دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و پژوهشی، ‏وسایل نقلیه عمومی( اتوبوس،تاکسی، مترو و…)، مؤسسات و سازمان‌های دولتی و عمومی و غیره.

    تظاهر به روزه خواری جرم مشهود است

    تظاهر به روزه خواری از جرایم مشهود بوده و برابر ماده 21 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری امکان دستگیری متهم و حفظ دلایل جرم برای ضابطین قضایی پیش بینی شده است.

    مشهود بودن جرم برای برخورد ضابطان قضایی کافی است و برای رسیدگی به این جرم، مستندات و گزارش ماموران ضابطان در کنار اظهارات متهم مورد بررسی قرار می‌گیرند. براساس اصول حقوقی باید احراز این جرم با دلیل و مدرک اثبات شود.

    بر این اساس اگر فردی در حیاط خانه خود روزه‌خواری کند هرچند همسایه او را ببیند جرم نیست، اما اگر خارج از خانه به عمد و به قصد تظاهر مرتکب این عمل شود جرم است و به ضابطان این اجازه داده شده است که با توجه به ظاهر عمل ارتکابی قضاوت کند و در حالی که تشخیص عمدی بودن و عنصر روانی جرم نادیده گرفته شده است.

    لزوم اثبات عمدی بودن تظاهر به روزه خواری

    تظاهر به معنای نشان دادن به عمد و با قصد قبلی است. زمانی که از تظاهر به عملی حرام صحبت می‌شود مستلزم اثبات عمدی بودن عمل مرتکب است.

    شاید فرد بیماری در شرایط خاصی قرار دارد و باید راس ساعت دارو مصرف کند و برحسب عادت سهواً و ناخودآگاه در معابر عمومی قرص خود را بخورد، یا به اجبار و اکراه، به دلیل ضعف و بد حالی مجبور به خوردن نوشیدنی می شود، در این حالت دیگر مشمول مجازات‌های قانونی نیست.

    اما اگر به هر دلیلی یک فرد توان روزه‌داری نداشته باشد مانند بیماری یا مسافر بودن حق ندارد در انظار عمومی و معابر به عمل روزه‌خواری بپردازد و باید خوردن و آشامیدن پنهانی انجام شود.

    هر چند احتمال ارتکاب این عمل بر اثر ناخودآگاه و غیرعمدی بودن زیاد است و اثبات این جرم فقط به حسب ظاهر، بسیار سخت است.

    آیا استعمال دخانیات روزه‌خواری است؟

    استعمال دخانیات طبق فتوای اکثریت علما – بنا به احتیاط واجب- روزه را باطل می‌کند.

    نظر مقام معظم رهبری در این باره چنین است: « بنا بر احتیاط واجب جایز نیست در حال روزه سیگار کشیده شود».

    به همین دلیل سیگار کشیدن عمل حرام بوده و اگر فردی در کوچه و خیابان قبل از اذان مغرب، انواع دخانیات استعمال کند، جرم مشهود محسوب و مطابق با قانون، مأمورین موظف‌اند با وی برخورد کنند.

    هر چند که بر اساس تبصره یک ماده13 « قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات »، نیز مصرف دخانیات در اماکن عمومی یا وسایل نقلیه عمومی جرم بوده و مجازاتی معادل پنجاه تا صد هزار ریال جزای نقدی دارد.

    آیا روزه خواری در خودرو جرم است؟

    انجام فعل حرام در معابر و انظار عمومی جرم تلقی می شود. حتی اگر خودرو حریم خصوصی تلقی شود باز هم تظاهر به روزه‌خواری (خوردن، آشامیدن، استعمال دخانیات و…) در خودرو شامل این حکم می‌شود چرا که قانونگذار با آوردن عبارت «در انظار عمومی و معابر» در حقیقت خودرو را تحت شمول این حکم درآورده است.

    در این‌گونه موارد ضابطان قضایی می‌توانند با مرتکبین این جرم برخورد کنند.

    روزه خواری فرد غیرمسلمان ایرانی

    روزه‌خواری و در اصل خوردن روزه برای کسی که بر او روزه گرفتن واجب باشد، حرام است. کسی که بر او این عمل واجب نیست جرم روزه خواری هم برای او مطرح نیست.

    اما فرد غیر مسلمان نمی تواند در ملاءعام تظاهر به روزه خواری کند. با صراحت ماده‌ 3 قانون مجازات اسلامی که بیان می‌کند « قوانین جزایی درباره‌ی کلیه کسانی که در قلمرو حاکمیت زمینی، دریایی و هوایی جمهوری اسلامی ایران مرتکب جرم شوند اعمال می‌‌شود» ماده 638 قانون مجازات اسلامی مشمول افراد غیر مسلمان هم می شود و این افراد مجاز به روزه‌خواری در ملاءعام نیستند.

    مجازات روزه خواری علنی

    براساس قانون مجازات اسلامی، هر کس علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد..

    بر اساس مطالبی که ذکر شد، این استاد دانشگاه منظور نظر شما که با تیتر قضاوت کرده اید، را ندارد و آنهایی که با راه اندازی تشکیلات به دنبال شکستن حرمت رمضان هستند، را مورد خطاب قرار داده و هر کسی را که از روی سهو و ناآگاهی حالا چیزی در کوچه و خیابان می خورد.
    منبع برخی مطالب:
    http://www.entkhab.ir
    http://www.shia.news.com

  5. ایشان کمپین راه انداختن و تظاهر به روزه خواری را به جنگ با حکم خدا تعبیر کرده است. به نظرم اشکالی نیست ولی خبرگزاری تیتر بهتری می توانست بگذارد.

    1. کسی نمیگه ما با روزه خواری موافقیم که
      حرف اینه یک تعبیر خواصی است که فقط برای ربا آمده است
      بعد در روایات هم نیست که بگیم شاید جعلی است-در قران آمده – حالا هرکی هرجا دلش میخواد این تعبیر را به کار ببره که درست نیست- اگر به نظر شما تیتر مناسب نیست کامنت در خبرگزاری بزارید که این خبر را منتشر کرده است و نه سایت ربا- اینجا فقط این مصاحبه را انعکاس داده
      باتشکر

      1. مصاحبه را خواندم. خیلی خوب و منطقی است. پسندیدم. متعقدم کمپین سازی مقابله با حکم خداست و کاربی خودی است و اعتراض شما به تحریف، به این مسئله ربطی ندارد

      2. ما نگفتیم که حق با کسانی است که کمپین راه می اندازند علیه روزه داری در ماه مبارک رمضان اما سوال اینجاست آیا این دلیل میشود که برای اینکه مثلا ما دفاع از روزه داری کنیم برای خودمان فتوا در کنیم بعد به خیال خودمان موضع خوبی هم گرفتیم اگر برای خدا احترام قائل هستیم باید در نظر داشته باشبم که احتمالا با یک دلیلی تنها گناهی که فرموده اند جنگ با خدا است ربا است این را همه علما شیعه و سنی اجماع دارند / حالا فردا بحث حجاب مطرح میشه یکی دیگه هم بیاد بگه بی‌حجابی هم جنگ باخداست
        آیا این درسته؟سوال مهم تر اینکه جرا اتقاقا همین جمله جنگ با خدا در خبرگزاری مورد نظر بیایند و تیتر کنند این یعنی اینکه سهوی هم نیست این موضع گیری بلکه تاکید دارند // آیا تحریف نیست اگر نیست ابتدا دلیل قرانی روایی با عقلی بیارید که علاوه بر ربا روزه خواری در چنین شرایطی هم جنگ با خداست // صرف اینکه به نظرتان مصاحبه منطقی آمد که دلیل کافی نیست
        موفق باشید