لقمه‌های حرامی‌که می‌خوریم

حکایت اقتصاد ربوی  ما و نابسامانی معیشت خانواده‌ها و حقوق‌های ۵۰۰ هزار تومانی و هزینه‌های یک میلیونی و بالاتر! نتیجه چه می‌شود؟

شاید به قول رئیس جمهور ، کسی گرسنه نخوابد (آن هم شاید) ولی محصول قهری چنین وضعیتی این می‌شود که مردم از همدیگر می‌خورند و دستانشان در جیب همدیگر است. بقال از وزن و زرگر از عیار می‌زند ،کارمند رشوه می‌گیرد ، پیمانکار ، قرارداد مصالح درجه یک می‌بندد و درجه ۲ به کار می‌برد ، پزشک زیر میزی می‌گیرد ، صاحب چک ، حسابش را پر نمی‌کند ، صاحبخانه بر اجاره می‌افزاید و مستاجر، بعد از ظهرها که با ماشینش مسافرکشی می‌کند ، پس ندادن بقیه پول مسافران را غنیمت می‌شمارد و مسافر هم از کارش در کارگاه می‌زند و همین طور الی آخر ، ملت از جیب همدیگر می‌خورند تا شاید بتوانند شکاف میان هزینه و درآمد را پرکنند!
در این میان البته گروهی که همچنان پایبند اخلاق هستند ، در رنجی مضاعف به سر می‌برند و روز به روز ، فشارها بر ایشان زیاد می‌شود که تعدادشان هم اندک نیست.

اوضاع نابسامان اقتصادی ، فقط معیشت و دخل و خرج‌های مردم را تحت الشعاع قرار نمی‌دهد ، بلکه فراتر از آن ، نظام اخلاقی و اصول زیست اجتماعی را متلاشی می‌سازد و از منظر دینی ، حلال و حرام را در هم می‌آمیزد و لقمه‌های حرام و شبهه دار را به امری متداول تبدیل می‌کند.

با این اوصاف ، اگر همین فردا ، اوضاع اقتصاد سر و سامان بگیرد ، آثار سوء سونامی‌اقتصاد مریض کنونی ، تا سالیان دراز بر پیکره اجتماع و اخلاقیات آن باقی می‌ماند و به قول عرفا ، اثرات لقمه‌های حرامی‌که حاصل وضعیت “دست در جیب همدیگر” است ، به این سادگی‌ها زائل نمی‌شود.
بنابراین کوته اندیشی است که دامنه خطر وضعیت اقتصادی حاضر را در مرزهای اقتصادی محدود بدانیم و آثار مصیبت بار آن در سایر حوزه‌های زندگی را نادیده بینگاریم..

منبع: خوبان خبر