هر ساله آزادترین تربیون جمهوری اسلامی ایران به گفته بسیاری از مسئولین و دانشجویان در اواسط ماه مبارک رمضان رقم می‌خورد؛ دانشجویانی که به همراه نمایندگان خود از سراسر کشور در بیت رهبری، میعادگاه دیدارشان با رهبر انقلاب جمع می‌شوند.
فرصت طلایی و مغتنم است، چرا که حرف‌ها بدون هیچ کم و کاستی رسانه‌ای می‌شود و مسئولینی که گوششان در طی سال مجال شنیدن این حرف‌ها را به هر دلیلی نداشته، حالا همراه رهبر در آن جلسه به خوبی از چند و چون کار مطلع می‌شوند. دیدار سال گذشته به خاطر طولانی شدن ساعاتش یکی از متفاوت ترین این دیدارها در چند سال اخیر شد، تاجایی که صحبت‌ها حتی بعد از صرف افطار نیز ادامه پیدا کرد.
مهمترین مطالبات و خواسته ها از مشکلات فرهنگی دانشگاه‌ها، فعالیت تشکل‌ها و محدودیت‌ها، مسائل روز سیاست داخلی و خارجی کشور، بورسیه، دانشگاه آزاد، فعالیت‌های جهادی گرفته تا ازدواج و کسب و کار جوانان و بسیاری خواسته‌ها و انتقادات دیگر، پیش روی رهبری مطرح شد و پاسخ به آنها دیدار را به وقت اضافه کشاند؛ که رهبر گفتند: «خب، اذان هم گذشت؛ من از این حرفهایی که می‌خواستم بزنم، بخش خیلی کوچک‌اش را گفتم، بخش خیلی بزرگ‌اش ماند؛ حالا چه‌کار کنیم به نظر شما؟ … حالا شما بعد از افطار آماده باشید»
در ادامه مشروحی از مطالبات نمایندگان مختلف دانشجویی در دانشگاه‌ها را که مربوط به سال 94 می‌شود، مرور و بازخوانی می‌کنیم…
زینب‌السادات حسینی، نماینده دفتر تحکیم وحدت نخستین کسی بود که مقابل رهبر برای ارئه دیدگاه‌ها و نقدهای خود ایستاد و گفت:
ملعون است ملتی که آب و زمین داشته باشد، ولی بازهم نیازمند دیگران باشد
* یکی از حوزه‌های مهمی که جناب عالی در شعار سال قبل آورده بودید، حوزه اقتصاد بود. متاسفانه امروز شاهد آن هستیم که میدان جمله «ما می‌توانیم» در عرصه سخن بسی فراخ و در عرصه عمل بسی تنگ است. برخی‌ها با شنیدن شعار « ما می توانیم» در دل پوزخندی می‌زنند و ظرفیت عظیم ملت مقتدر ایران را به سخره می‌گیرند. از این جایگاه، خود و آن مسئولین را نصیحت کرده و رجوع به سخنان امام را توصیه می‌کنیم همان امامی که روح «ما می‌توانیم» را در رگهای جوانان این مرز و بوم جاری کرده است؛ ملعون است ملتی که آب و زمین داشته باشد، ولی بازهم نیازمند دیگران باشد. عمل به قاعده نفی سبیل که منشا قرآنی دارد، ضامن عزت ملت ایران خواهد بود و اگر از گرسنگی بمیریم، دست نیاز به سوی اجنبی متکبر دراز نخواهیم کرد.
فضای سیاسی دانشگاه جولانگاه افراد سیاسی و پر حاشیه شده
* فضای سیاسی دانشگاه جولانگاه افراد سیاسی و پر حاشیه شده است. ادامه این روند، دانشگاه را سیاست‌زده و دانشجویان را به پیاده نظام احزاب تبدیل خواهد کرد. سال گذشته شاهد اعطای مجوز به تشکل‌هایی با پسوند اسلامی بودیم که بعضا با وجود عدم اعتقاد به اسلام صرفا جهت تاسیس تشکل مجبور به پذیرش عنوان اسلامی در اساسنامه خود می‌شوند و تاسف بارتر اینکه در سال های اخیر شاهد تاسیس انجمن های اسلامی دانشجویان با پسوند های مختلف با هدف تضعیف انجمن های اصیل و انقلابی بودیم. راهکار ما برای حل این مسئله این است که در قانون بازنگری شود و به دانشجویان غیرمسلمان که معتقد به قوانین جمهوری اسلامی ایران هستند، اجازه تاسیس تشکل داده شود تا راه سوءاستفاده از عنوان اسلامی بسته شود.
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی با توجه به نزدیک بودن پایان دوره خود طرح‌هایی تصویب و بررسی می‌کنند که با رسالت آنها در تناقض است. تصویب طرح استانی شدن انتخابات مجلس، عدم نیاز بررسی صلاحیت نمایندگان فعلی و موارد دیگر از این قبیل اقدامات است. امروز مردم عادی که تمکن مالی نیز ندارند پس از اخذ وام از بانک‌ها بعضا به‌دلیل مشکلات مالی ناشی از ورشکستگی، گرانی‌ها و بی‌ثباتی‌های نظام اقتصادی با مشکل عدم بازپرداخت تسهیلات خود روبه رو شده و چون توانایی مالی ندارند با جریمه‌های دیرکردکلانی مواجه می‌شوند که فرمول محاسبه آن متفاوت و ارقام حاصل از آن فرمول‌ها سرسام آورتر از سود بانکی است.
تذکر جدی در مورد ربوی بودن سیستم بانکی کشور
* اما این سوال مطرح است که چرا با وجود فتوای صریح تعداد زیادی از مراجع در مورد ربوی بودن دریافت این نوع وجوه، بازهم نظام بانکی به دریافت این پول از مردم اقدام می‌کند و متاسفانه با عناوینی جایگزین چون وجه التزام، به عمل غیر شرعی خود لباس شرع می پوشانند؟ چطور عده ای پیدا می‌شوند که بدون هیچ وثیقه ای وام‌های کلان دریافت می کنند و هیچ قصد بازپرداخت به بانک‌ها را ندارند، اما این قانون در مورد آنها اعمال نمی‌شود؟ به محضر حضرتعالی اعلام می‌داریم که با دست برتر بانک‌ها در این مورد، صدای خرد شدن استخوان طبقه ضعیف به گوش می‌رسد، تفاوت آنچه به عنوان نظام اقتصادی در کشورمان پیدا شده با مدل نظام سرمایه داری غربی چیست؟»
علی پهلوان، دبیرکل جامعه اسلامی دانشجویان با دیدگاه‌های صریحی مقابل رهبر انقلاب حاضر شد و در صحبت‌های خود به محورهای زیر اشاره کرد:
امروز ما در پیچی تاریخی قرار داریم
* با نگاهی دقیق تر به مسائل جهانی در مقطع کنونی، متوجه خواهیم شد که امروز وضعیت ما از همه مقاطع انقلاب حساس تر است. ما در پیچی تاریخی قرار داریم که درک و بهره برداری دقیق از آن، بی شک می تواند ما را از یک کشور موثر و قدرتمند در منطقه، به یک قدرت برتر آسیایی و حتی در آینده نزدیک، به یک ابرقدرت در معادلات و مناسبات جهانی ارتقاء دهد؛ که البته غفلت از آن، می‌تواند هزینه‌هایی گزاف و تاریخی را بر ملت ایران تحمیل کند.
جنگ ها و زور آزمایی هایی که امروز در منطقه شاهد آنیم، در لایه ای بالاتر و عمیق تر، ایران را هدف قرار داده و البته باید اشاره کرد که این امر به دلیل ضعف ما نیست، بلکه به خاطر احساس خطر دشمنان از قدرت روز افزون ایران و ترس آنان از واگذار کردن صحنه های منطقه ای و فرامنطقه ای به قلمرو نفوذ ایران است.
البته این به آن معنا نیست که ظلم های بسیار برخی خودفروشان و خائنین آگاه به نظام را فراموش کنیم، هنوز قلب ملت ایران به خاطر قائله فتنه ۸۸ و ظلم هایی که آقایان به نظام وارد کردند، در تاثر است و متاسفانه منصب گرفتن بعضی از عناصر فتنه، چون استخوانی در گلوی نظام ملت را آزار می‌دهد.
فتنه گران بدانند جنبش دانشجویی خواب ساقط نمودن این نظام را که با خون بهترین جوانانش از جمله شهدای مظلوم غواص آبیاری شده است، به کابوسی هولناک بر سرشان فرود خواهد آورد و تا پای جان بر سر عهدی که با امام امت خود بسته ایم، خواهیم ایستاد.
نتیجه مذاکرات هسته ای، از سه راه خارج نخواهد شد:
* یا در نتیجه مقاومت مذاکره کنندگان جمهوری اسلامی و پیروی کامل از رهنمود‌های رهبر معظم انقلاب و با اتکا به خطوط قرمز وضع شده توافقی خوب حاصل خواهد شد، که خواسته آحاد ملت است.
اگر توافقی بد حاصل شود که نتیجه کوتاهی تیم مذاکره کننده از خطوط قرمز و فشار های بیش از حد طرف غربی بوده است، که این امر نیز به سبب خطوط قرمز تعیین شده و نظارت نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی بعید به نظر می رسد، در هر حال جنبش دانشجویی لحظه به لحظه مسائل را رصد کرده و موضع خود را نسبت نتیجه حاصله اعلام خواهد نمود.
اما در صورت عدم توافق که قطعاً نتیجه بدعهدی‌ها و زیاده خواهی های طرف غربی خواهد بود، تیم مذاکره کننده با سرافرازی و عزت نفس به آغوش میهن بازخواهند گشت.
لذا ما جوانان انقلابی اعلام می داریم که در صورت عدم توافق تیم مذاکره نباید نگرانی داشته و بدانند که دانشجویان و صنعتگران این مرز بوم با تمام توان گامی محکمتر در راستای تولید ملی و تحقق اقتصاد مقاومتی برمی دارند و اجازه نخواهند داد که آمریکا و مزدورانش عزت ملت انقلابی ایران اسلامی را زیر سوال ببرد.
تا کی باید عده ای دستشان در جیب بیت المال مسلمین باشد
* ما مقوله فرهنگ که میراث گذشتگان این جامعه است و آن را باید به دست افرادی سپرد که به ارزش های والای فرهنگ اسلامی ایرانی پایبند باشند. باید در یک اقدام انقلابی و قاطع، بودجه دستگاه‌های رسمی اما ناموفق را قطع و در اختیار نهاد های فرهنگی پویا و موثر مردمی قرار داد.
تا کی باید عده ای دستشان در جیب بیت المال مسلمین باشد و تولیدات و دهانشان برای نابودی اسلام؛ چرا باید مساجد این سنگرهای اسلام تنها نمازخانه باشند.باید سنگر‌ها را تقویت و آنها را احیا نماییم.
میکائیل دیانی، دبیر اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل کسی بود که طرح سوالش از رهبری آن پاسخ تاریخی «مگر مبارزه با استکبار تعطیل بردار است؟» را در پی داشت که در ادامه مشروحی از آن را می‌خوانید:
مواضع انقلابی دانشجویان در رسانه‌های متعدد صاحب سررسید سانسور می‌شود
* رهبری عزیز! شما اخیرا بیم تحریف در خط امام را به جامعه گوشزد کردید؛ مسئله ای که بخاطر برخی قرائت های غلط همچون واتیکانی، خنثی و کانالیزه نشان دادن امام توسط برخی منسوبین با سین و صاد امام، اتفاقا بجا بود. حضرتعالی بارها بر این موضوع تاکید نموده اید که مواضع و سخنانتان همان است که در تریبون های علنی بیان می نمایید، اما ما نمی دانیم چرا برخی افراد تلویحا و بعضا بصورت مستقیم اصرار دارند تحلیل ها و تصمیمات خود را به رهبری منتسب کنند و از این جایگاه هزینه نمایند.
برخی افراد از قول فلان مسئول یا بهمان سردار و آیت الله که حکم انتصاب از شما دارند؛ در برخی جلسات می گویند نظر شما جور دیگری است که نمونه آن در ماجرای یک هفته پس از بیانیه لوزان دیده شد چه آنکه؛ از فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح تا برخی ائمه جمعه به تبریک و تمجید پرداختند؛ حال آنکه به تحلیل ما و بنا بر آنچه از شما در یکم فروردین و در منظومه کلی دیدگاه‌هایتان سراغ داشتیم؛ نه تنها این تبریکات بی معنی بود، بلکه بیانیه لوزان دغدغه های نگران کننده ای را بوجود آورده بود.
به نظر ما این افراد سهوا و یا عمدا دچار خطا در تحلیل اند؛ اما ناراحت کننده تر آن است که خود را تنها مفسر نظرات حضرتعالی می‌دانند و اصرار دارند تشکل های دانشجویی نیز؛ همان تحلیل ایشان را در موضوعات مختلف به عنوان قرائت اصلی از مواضع رهبری بپذیرند و اگر دانشجویان تحلیلی ضد ایشان داشتند به زاویه گرفتن با رهبری متهم می شوند و مواضع انقلابی دانشجویان در رسانه‌های متعدد این حضرات صاحب سررسید سانسور می گردد.
وضعیت معیشتی مردم و دوران طلایی واردات
* می‌خواهیم از درد مردم بگوییم. از معیشت، عدالت اجتماعی و عدم توزیع عادلانة ثروت. اما چه بگوییم که متاسفانه امروز در دوران طلایی واردات هستیم. آیا چرخ زندگی مردم با افزایش ۹۲درصدی واردات می چرخد؟
با ۲.۵ برابر شدن واردات اجناس چینی، یا واردات بی‌رویة پارچه از هند و کاهش چهل درصدی تعرفة واردات اجناس ترک؛ چطور؟ آیا کشوری که دچار تحریم است باید بزرگترین وارد کننده پورشه باشد؟ چرا که تبعیض برای مردم دردناک تر از تحریم است؛ چرا نظام اسلامي مجوز ايجاد تبعيض را مي دهد؟
استفاده نکردن از ایده های نوین اقتصادی همچون پیمان های پولی دوجانبه و چندجانبه؛ که یکی مهمترین راهکارهای بی اثر کردن تحریم ها است چه توجیهی دارد. مشکل امروز عدم التزام عملی به اقتصاد مقاومتی و بازگشت توسعه تک ساحتی دهه هفتاد است که باعث افزایش فاصله طبقاتی می شود. کنترل دستوری نرخ تورم تبدیل به تنها شاخص برای ارزیابی وضعیت اقتصادی کشور شده درحالی که بسیاری از ظرفیت های اقتصادی کشور خالی و راکد مانده.
مبارزه با فساد
* نگاه منفعت طلب و نفع شخصی عده ای اقلیت باعث پایمال شدن حق اکثریت در بهره مندی از منابع و مزایای انقلاب شده است و این فردگرایی در دستیابی از امکانات، رانتخواری، ویژه خواری، پارتی بازی، تشکیل باندهای ثروت و قدرت، شکاف طبقاتی را به همراه داشته است.
مسئله دیکتاتوری جریان معلوم الحالیست که تفکر انقلابی را سانسور می‌کند
* در فرهنگ هم همین بساط است. سازماندهی رسانه‌ای و مافیای خطرناک جریان روشنفکری بیمار که تماما از رانت دولتی تغذیه می کند، کار را به جایی رسانده است که هنرمند انقلابی برای تعیین تکلیف آثارش باید مجوز از کسی بگیرد که هنوز تکلیف خود را با انقلاب مشخص نکرده است. اینجاست که باید گفت در فرهنگ مسئله ما آزادی نیست، اتفاقا مسئله دیکتاتوری همین جریان معلوم الحالیست که در همه گلوگاه‌ها؛ از شورای تصویب فیلمنامه در صدا و سیما تا اتاق فکر روزنامه‌های بزک کننده آمریکا، از ارشاد تا متاسفانه سازمان تبلیغات را در اختیار گرفته و تفکر انقلابی را سانسور می‌کند و هچل هفت ها و اعوجاجات درونی روشنفکر بیمار را به خورد مخاطب مسلمان ایرانی می دهد.
تکلیف استکبار ستیزی بعد از توافق هسته‌ای چیست؟
گفتنی است رهبرانقلاب در پاسخ به سوال مطرح شده توسط دبیر اتحادیه مستقل درباره “تکلیف استکبارستیزی بعد از مذاکرات”: «مگر مبارزه با استکبار تعطیل بردار است؟ این از مبانی انقلاب است. اگر مبارزه بااستکبار نباشد ماتابع قرآن نیستیم/آمریکا اتمّ مصادیق استکبار است/خودتان راآماده کنید برای ادامه مبارزه با استکبار».
در جمع بندی نهایی باید گفت وجه اشتراک و مطالبه ی جدی قشر جوان دانشجو عنصر فرهنگ و لزوم توجه مسئولین نظام به این مهم است به واقع تاکید دانشجویان بر مقوله فرهنگ و عنایت و توجه به هویت و به نوعی طالب بازگشت به فرهنگ راستین انقلابی نیز است.
صبا کرم، مسئول گروه جهادی پزشکی قرارگاه نجف نیز از زاویه دیگری رنج و مشقات مردمش را در مقابل رهبر بیان داشت و گفت:
برخی از طبیعی بودن له شدن عده ای زیر چرخ توسعه دم می زنند
* گروه های جهادی از آنجا که با مستضعفین جامعه ارتباطی بی واسطه و رو در رو دارند، با گوشت و پوست خود درد محرومیت را احساس کرده اند. و در مقابل، مهاجرت سیاست مسولان را از پیشرفت برمبنای عدالت به سوی توسعۀ لیبرالی درک می کنند. فراموش نمی کنیم روزگاری که شما از ضرورت پیشرفت همراه با عدالت اجتماعی مکرر می فرمودید و همان زمان برخی دیگر از طبیعی بودن له شدن عده ای زیر چرخ توسعه دم می زدند.
اینجا هستم تا به نمایندگی از همان هایی که سفیر سلامشان برایتان هستم، آه بکشم، بغض کنم و فریاد بزنم که ای مسئولانِ نظام! اگر به حال پابرهنگان نرسید، وا اسلاما! بدانید که اگر مسئولین نظام به ولی نعمتان خود که همان مستضعفین و پابرهنگان هستند، پشت پا بزند، هیچ ملاّ و مترَفُ و شما را حمایت نخواهد کرد؛ فاین تذهبون؟؟
حضرت آقا!
از کجا برایتان بگویم!
* از بچه های روستاییً بگویم که فاصله‌شان تا باسواد شدن به اندازۀ پانصدتومان کرایهً مینی بوسِ روستا تا شهر است! یا از پسرک یتیم روستایی که بر روی دستان مادرش، بخاطر نداشتن پولِ درمان جان داد! ما با ادبیاتی صریح و روشن، به تظلم خواهیِ مستضعفین به مسئولان گوشزد می کنیم که مسیر تحقق عدالت برای این ملت از ژنو و لوزان نمی گذرد؛ بلکه از دل کودکی کوخ نشین می گذرد که سقف آرزوهایش، به نوشیدن جرعه آبی گوارا، خلاصه می گردد.
حضور وزیر محترم بهداشت در جمع جهادگران عرصه علوم پزشکی در منطقه خرمشهر و شنیدن دغدغه ها و راهکارهای جهادی ها، باعث صدور دستوراتی شد که البته به شرط اجرایی شدن! می تواند تاثیر بسزایی در وضعیت سلامت منطقه داشته باشد؛ که خود نمونه ای از این مدعاست. مسئولین راجع به چنین تبعیضی چه پاسخی در پیشگاه ملت دارد؟
اصلاح دفترچه های بی خاصیت بیمه روستائیان که خدمات حداقلی درمانی را نیز جوابگو نمی باشد، در نظام اولویت ها چندصدمین سطر از اولویت ها است؟ از جنگ تحمیلی بیش از ۲۵ سال است که می گذرد، ولی هنوز خرابی های جنگ، آواری بر سر مردم خوزستان و دیگر استان های جنگ زده و مرزی است. در روستاهای جنگ زده خرمشهر هنوز آب آشامیدنی یکی از مسائل اصلی مردم است و تنها به فاصله چند خیابان یا چند دقیقه، همه معادلات در منطقه آزاد تجاری به گونه ای دیگر است! مسئولین راجع به چنین تبعیضی چه پاسخی در پیشگاه ملت دارد؟
ریشۀ بسیاری از بی عدالتی ها و تبعیض ها را در نگرش و زیّ ِ مسولان باید جست! این چنین است که به جای خانه ی روستایی کاخ امداد می سازند و به جای راه روستایی و مسکن و مدرسه روستایی، ساخت آزاد راه تهران – شمال در اولویت قرار می گیرد!
رهبرم! برای ما بفرمایید که وظیفۀ مردم و بخصوص گروه های جهادی در خروج از این دورِ باطلِ مدیریتی چیست؟
ساختارها…
* از زمان ادغام وزارت جهادسازندگی تاکنون، مناطق روستایی و محروم متولی مشخصی برای پیگیری معضلات و نیازهایشان ندارند، تا جائیکه در برخی از مناطقه مانند سیستان (که دوسال پیش از همین تریبون، نماینده گرو های جهادی گزارشی از وضعیت بغرنج منطقه ارائه کردند) شرایط منطقه در وضعیت بحران قرار گرفته است. لذا استدعا داریم،
۱- دستور فرمایید تا ستادی ویژه با اختیارات، برای رسیدگی فوری به مناطق بحران زده تشکیل تا به دور از پراکنده کاری و موازی کاری، با گسیل امکانات و گروه های جهادی ، بخشی از آلام مردم آن مناطق، التیام یابد.
۲- با عنایت به پراکندگی و عدم انسجام گروه های جهادی که متاسفانه در سالیان گذشته به مسئله ای لاینحل تبدیل گشته، نماینده ای ویژه از سمت خود در امور گروه های جهادی معرفی فرمایید تا انسجام لازم تشکیلاتی در گروه های جهادی بوجود آید.
۳- ترتیبی اتخاذ فرمایید تا گروه های جهادی حداقل در جایگاه معین خدمات رسانی دستگاه ها در حوزه سیاستگزاری و اجرای برنامه های مربوط به مناطق محروم حضور یابند.
وحید زارع، نماینده بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد شیراز در خصوص بومی سازی اقتصاد، مذاکره با آمریکا و فرهنگ در دانشگاه گفت:
دو نکته درباره مذاکره با آمریکا
* به تعبیر شما چند سالی است که یک جنگ اقتصادی تمام عیار بر ملت ما تحمیل شده است. هدف از این جنگ، “جدا کردن مردم از نظام اسلامی” است. فشارهای مضاعف و تحریم های ظالمانه ی چند ساله اخیر در حوزه اقتصاد با همین رویکرد صورت گرفته است. دو نکته در این سال های مذاکره آشکار گشت: اول اینکه آمریکا غیر منطقی، بد عهد و غیر قابل اعتماد است که مدام زیر میز می زند و دبه می کند. دوم آنکه نه همه ی تحریم ها برداشتنی هستند و نه اگر برداشته شوند مشکلات اقتصادی کشور حل شده و یک شبه اقتصاد شکوفا می گردد. اقدام قابل قبولی در خصوص اتکا به داخل در زمینه اقتصادی صورت نگرفته است.
علیرغم روشن بودن راه حل، که همان اتکّا به توان داخلی و مدیریت جهادی است تا کنون اقدام قابل قبولی در این خصوص صورت نگرفته است. هرچند ما حرف های نو و بدیعی در این زمینه داریم که می تواند به حل این مسائل کمک کند؛ اما مسئولان رغبتی به شنیدن حرف های ما ندارند.
موانع راه حل‌های بومی در حوزه ی اقتصاد
الف) مبانی فکری غلط
تحریف خط امام نه تنها در حوزه سیاسی و فرهنگی، بلکه امروز در حوزه اقتصادی نیز مشاهده می شود. برخی تجدید نظرطلبان هواخواه لیبرالیسم و عدول کردگان از اندیشه های امام راحل با خوانش غلط و تحریف آمیز از اندیشه ها و اصول و مکتب امام (ره) در نظر دارند در عرض ریل معتبر و اصلی انقلاب، ریل‌گذاری جدیدی بر مبنای سلایق شخصی خود ایجاد کنند. این افراد در حوزه اقتصاد به دنبای القایِ “ما نمی توانیم” بوده و به دنبال ایجاد یک “استعمار پنهان” به گونه ای که استقلال و خودکفایی را نیز بی معنی می خواند، هستند.
ب) عدم مبارزه نظام مند سیستمی با فساد
مبارزه با فساد و اجرای الگوی اقتصاد مقاومتی مکمل یکدیگر و دو روی یک سکه اند. بدین معنا که بدون زدودن فساد از پیکره اقتصاد، اقتصاد مقاومتی شکل نمی گیرد و ثمره اجرای اقتصاد مقاومتی هم برخورداری از اقتصادی پاک و سالم خواهد بود. فساد اقتصادی موضوعی است که در این سال ها کشور بیشترین هزینه را در عرصه اعتماد عمومی برای آن پرداخته است. شواهد نشان داده شبکه فساد به هیچ دولتی رحم نکرده و متعلق به جناح و جریان خاص سیاسی ای هم نیست. این شبکه حیات خود را در نزدیکی به قدرت و غبار آلودگی فضای اقتصاد می داند.
راهکار، “مبارزه سیستمی با فساد” و “شفافیت اطلاعات در اقتصاد” است که می تواند عرصه را بر قاچاق چیان و ویژه خواران بسته و راه تنفسی را برای “اقتصاد درون زا” باز کند.
فرهنگ و دانشگاه
* امروز ما شاهدیم که یک “جریان فرهنگی معاندِ با انقلاب” زیر چترِ سیاستِ تساهل و تسامح آقایان، بصورت خزنده در عرصه های مختلف فرهنگی در حال نفوذ در جامعه و بویژه در دانشگاه ها است. برخی مدیران دانشگاه ها نیز، زمینه را برای این ساختارشکنان در دانشگاه فراهم کرده اند.
دغدغه آقایان ترویج موسیقی و کنسرت است. آخر ما نمی دانیم دانشگاه جای کنسرت و موسیقی و رقص و آواز است یا محل تربیت نخبه ی متعهد به انقلاب اسلامی!؟ سوال اصلی اینجاست که ما نمی دانیم در برخورد با اعطای “مجوزهای به ظاهر قانونی” به این فعالیت ها که ارزش ها را به سخره می گیرند به چه شکل برخورد کنیم؟
علی مهدیان فر، نماینده دانشجویان دانشگاه‌های آزاد تنها جوانی بود که در پایان سخنان خود بحث ازدواج را مطرح کرد و از رهبر خواست تا در باب این مسئله با والدین سخن گویند. در ادامه مطالبات اصلی وی را می‌خوانید:
دانشگاه آزاد به حیاط خلوت یک جریان سیاسی- فامیلی تبدیل شده است
* زمانی که دانشگاه آزاد اسلامی تاسیس شد این امید می‌رفت به عنوان دانشگاهی که پایه های اصلی آن در دامان انقلاب شکل گرفته است، محیط سالمی را به منظور برخورداری عامه‌ی مردم از علم و دانش اسلامی، مهیا کند.
اما… اما متاسفانه مدیریت بسته دانشگاه آزاد و تبدیل شدن آن به حیاط خلوت یک جریان سیاسی- فامیلی ، باعث شد که این دانشگاه از اهداف متعالی خود دور شود.
بستن فضای سالم سیاسی دانشگاه و محدودسازی تشکل‌ها و گروه‌های دانشجویی متعهد به انقلاب به بهانه‌های مختلف، بارها دانشجویان دلسوز را به یاد این جمله‌ی تاریخی حضرتعالی می‌اندازد: «خدا لعنت کند آن دست‌هایی را که تلاش کرده‌اند و می‌کنند، که قشر جوان و دانشگاه ما را غیر سیاسی کنند»
معطل کردن فعالیت‌های انقلابی دانشجویان در دست‌اندازهای بیش از حد اداری و خسته کردن آنان، و در عوض، سوق دادن منابع و امکانات دانشگاه، در جهت فعالیت‌های به دور از اولویت، که گاهی رنگ سیاسی‌بازی نیز به خود می‌گیرد، از رویکردهای بارز بسیاری از واحدهای دانشگاه آزاد است که به عینه شاهد آن هستیم.
در فضای فرهنگی نیز کوته نظری و بسنده کردن مدیران به برنامه های سطحی و بعضاً غیر اسلامی، دل دانشجویان مومن را خون کرده است.
آیا کوته فکری نیست که رفع نیازهای فرهنگی دانشجوی امروز را در گرو ترویج موسیقی و هنرهایی با محتوای غیر اسلامی بدانیم؟آیا نادیده گرفتن ضوابط عفاف و حجاب، نشان از رشد فرهنگی است؟
بسیج دانشجویی علت بسیاری از مشکلات اشاره شده را، عدم نظارت نهادهای مسئول بر دانشگاه آزاد می‌داند.
مسئولینی که خود را تافته جدا بافته از مردم می‌دانند روحیه جهادی و مسئولیت پذیری اجتماعی را کاهش داده‌اند
* روحیه ای که پس از پیروزی انقلاب در مردم اوج گرفت و موفقیت‌های چشم گیری را موجب شد. اما هم اکنون به دلیل گسترش تفکرات لیبرالیستی، که فرد را به سمت منفعت شخصی رهنمون می‌کند، در بخشی از مردم کاهش یافته است.
البته علت اصلی، رفتار مسئولین کشور است. آن مسئولینی که خود را تافته جدا بافته از مردم می خوانند و به جای بودنِ در کنار مردم و چشیدن دردهایشان، در سفرها و گردشهای شخصی وقت می گذرانند، و تاکید امام جامعه به ساده زیستی و سالم زیستی را نادیده می گیرند، چشمان خود را باز کنند و ببینند، که راحت طلبی و اقتصاد زدگی در بین بخشی از مردم، چطور روحیه جهادی و مسئولیت پذیری اجتماعی را کاهش داده است.
* اما کلام آخر
آقا جان … به درخواست بسیاری از دانشجویان، پیرامون مسئله ازدواج جوانان از محضرتان خواهشی داشتیم.
هرچند می‌دانیم مشکلات اقتصادی، اشتغال، مسکن، سربازی و مواردی از این دست، موانعی برای ازدواج محسوب می‌شوند، اما عمیقا بر این باوریم که فرهنگ حاکم بر خانواده‌ها به همان اندازه که می‌تواند موانع اشاره شده را کمرنگ کند، می‌تواند با مانع تراشی‌های بیشتر، ازدواج جوانان را دشوارتر کند. حضرتعالی در سال گذشته فرمودید که جوانان خود سنت‌های غلط در زمینه ازدواج را نقض کنند، لذا از محضرتان می خواهیم در همین جلسه به طور مستقیم با پدر و مادرها، این فرشتگان زمینی، صحبت کنید و هر آنچه که مصلحت می‌دانید از طرف ما جوانان در زمینه ازدواج آسان و به موقع به آنان بفرمایید.
منبع: خبرگزاری دانشجو
انتهای پیام/
