فرشاد مومنی پنجشنبه شب در مراسم پایانی چهارمین همایش تعامل صنعت و دانشگاه با رویکرد بهبود محیط کسب و کار در مشهد با اشاره به عملکرد دولت‌های گذشته افزود: ساختار نهادی کنونی ایران به طور کامل به تولید پشت کرده در حالی که یکی از شروط اساسی تولید و اقتصاد رو به توسعه وجود ساختار نهادی مشوق تولید است و باید بیش از تشویق بخش غیرمولد، تولید را حمایت کند اما در ایران این شرایط متفاوت است.
مومنی با بیان این که وضعیت کنونی اقتصاد کشور نگران کننده است، اظهار کرد: اما این به معنای یاس، سرخوردگی و مسلوب‌الاختیار بودن نیست و اگر خرد متعارف را به کار بگیریم کشور ظرفیت‌های لازم برای حرکت به سوی توسعه و تغییر این شرایط را دارد.
وی با اشاره به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در مهر سال 1392 اظهار کرد: بر این اساس وابستگی به ارز حاصل از نفت برای هر یک واحد تولید ناخالص داخلی در ایران در دوره احمدی‌نژاد پنج برابر دوره دولت اصلاحات بود و به عبارتی تفاوت 400 درصدی با دوره اصلاحات داشت.
وی گفت: این در شرایطی بود که ژست و تظاهر، زدن مشت محکم به دهان ابرقدرت‌ها بود اما در عمل وابستگی ایران به همان که استکبار جهانی می‌خواندند را پنج برابر بیشتر کرد.
این اقتصاد دان افزود: باید این مسائل را واکاوای کرد چنان که میزان هزینه دلارهای نفتی برای خلق یک واحد تولید ناخالص ملی در سال‌های 84 تا 92 ، بی‌سابقه ترین سطح فساد و ناکارآمدی در 50 سال اخیر را رقم زد.
وی عنوان کرد: کسانی که امروز به سراغ فعالیت تولیدی می‌روند بیشتر رنج ، آسیب و خطر می‌بینند و کمتر برخوردار می‌شوند. اما آنان که به سوی فعالیت‌های غیر مولد می‌روند شرایط مطلوبی یافته و سود بسیار می‌برند.
وی افزود: برخوردهای سهل‌انگارانه و دور زننده هم تا امروز برای کشور مسیر نجات را باز نکرده است و نگاهی به اسناد رسمی دولتی که در خوشبینانه و محافظه کارانه ترین شرایط این وضعیت را بحرانی تعریف می‌کند نشانگر جدی بودن این مساله است.
وی ادامه داد: گزینه رقیب خلاقیت، توزیع مجدد نامیده می‌شود یعنی چیزی خلق نشود و داشته‌ها و موجودی‌ها فقط جابجا شود.
مومنی توزیع مجدد را که می‌تواند بحران آفرینی کند،مذموم دانست و گفت : این نوع توزیع همان دارایی‌هایی است که از طریق رانت، ربا و فساد ایجاد می‌شود.
وی گفت: وقتی عده‌ای که زورشان غالب است و چیزی خلق نمی‌کنند، قدرت جابجایی موجودی‌ها را دارند، در این شکل، توزیع مجدد نمود می‌یابد و در این شرایط، دیده شدن بخشی از زلف زنان، مهمتر از مناسبات ربا می‌شود.
وی ادامه داد: وقتی توزیع مجدد بیش از حد بسط یابد بقای جامعه مورد تهدید قرار می گیرد، بحران کمیابی تشدید می‌شود و رقابت‌ها شکل مخرب و حذفی به خود گرفته و همکاری موضوعیت خود را از دست می‌دهد و در این شرایط الگوی مسلط بر مناسبات جامعه، ستیز شده و هرکسی برای دست اندازی به یک دارایی باید دیگری را حذف کند.
وی در دستور کار قرارگرفتن علم و تولید علم محور را عامل ایجاد فرصت در این زمینه دانست و گفت: گروه‌هایی که از واردات محصولات کشاورزی سود آنچنانی می‌برند، برنامه‌ای به نام طرح نکاشتن طراحی کرده‌اند، گویی در کشور ما مفت‌خوارگی و درو کردن نکاشته‌ها آنقدر کم است که می‌خواهند کشاورزان هم به این خیل بپیوندند.
منبع: پایگاه خبری اتفاقیه
