«گاو خشمگین» نقویان، مستندی است با لحنی شجاع و افشاگر برای برملا کردن نیروی پلیدی که پشت صحنۀ وال استریت-این قلب تپندۀ اقتصاد امریکا- را مدیریت کرده و هر گاه در طول یکصدسال اخیر، نفس های این گاوخشمگین به شماره افتاده، با جنگ افروزی تنها راه حلش برای برون رفت از بن بست های اقتصادی را به سیاست مداران امریکایی دیکته کرده است: جنگ برای صلح!!!
درحالی که چهارمین دورۀ«جشنوارۀ مردمی فیلم عمار»، دومین روزش را در سینما فلسطین تهران با نظمی مثال زدنی پشت سر گذاشت، از دیروز(یکشنبه) فیلم مستند «گاو خشمگین» ساختۀ مهدی نقویان بر روی پردۀ سالن اصلی سینما فلسطین رفت.
به گزارش بولتن نیوز، «گاو خشمگین» مستندی است که با استفاده از تصاویر آرشیوی و نیز ارجاعات تاریخ سینمایی، به بررسی ارتباط وال استریت و جنگ های امریکا در یک قرن اخیر می پردازد.
«گاو خشمگین» که نامش را نیز وام دار یکی از مهم ترین آثار داستانی تاریخ سینما به همین نام است، با صحنه های به یاد ماندی بازی رابرت دنیرو در نقش جیک لاموتا، مشت زن معروف و خستگی ناپذیر امریکایی در این درام ورزشیِ ساختۀ مارتین اسکورسیزی، به عنوان تیتراژ آغاز شده و در همان ابتدا خود را به عنوان فیلمی ساختارمند و متفاوت معرفی می کند.
مستند عمّاری «گاو خشمگین» که ابتدا با اشاره به جنبش تسخیر وال استریت در سال 2012 موضوع اصلی خود را برای مخاطب معرفی کرده به دنبال یافتن ریشۀ این حرکت عظیم اعتراضی تاریخ امریکا را به کمک تاریخ سینما دهه دهه و سال به سال عقب آمده و در هر توقف گاهی با ارجاع به فیلمی دیگر از تاریخ سینما، پایش را در آن دوران تاریخی محکم کرده و با بررسی وضعیت سیاست امریکا در هر دوره، نسبت آن را به اقتصاد جهان، اقتصاد امریکا و نقش وال استریت به عنوان قلب تپندۀ این اقتصاد بازخوانی می کند.
«گاو خشمگین» که از همان ابتدای کار، بهترین راه خروج از بحران های اقتصادی برای وال استریت را ورود امریکا به جنگ و اساساً شعله ور ساختن آتش جنگ در جهان توسط این غول استعماری معرفی کرده، سعی می کند با آوردن نمونه های تاریخی این مسئله را به اثبات برساند.
در این راه این مستند آرشیوی علاوه بر ارجاع مستقیم هنری به «گاو خشمگین» اسکورسیزی، با ارجاع به فیلم های داستانی و سینمایی «محفظۀ رنج» ساختۀ کاترین بیگلو دربارۀ جنگ عراق، «وال استریت» فیلم سیاسی معروف الیور استون، «اینک آخرالزمان» شاهکار بی بدیل فرانسیس فورد کاپولا دربارۀ جنگ ویتنام، «خوشه های خشم» اثر اقتباسی مهم جان فورد که بر اساس رمان معروف جان اشتاین بک دربارۀ بحران اقتصادی دهۀ 1930 و آثاری از این دست ضمن ابراز پایبندی بر ساختاری که از ابتدا تعریف نموده، بخش های مختلف فیلمش را نیز با استفاده از نام این آثار نام گذاری می کند.
و اما درون مایۀ «گاو خشمگین» نقویان که سراسر مفاهیم ضداستعماری و ضدامریکایی است، با روایت راوی فیلم که با لحنی طنز و شنگول ماجراهای بعضاً دردناک فیلم را مثل قصه ای کودکانه تعریف می کند، با ساختاری این اثر عجین شده و نقویان توانسته با استفاده از موسیقی های جاز و برخی ترانه های قدیمی بلوز امریکایی، لحن سرخوش راوی اش را تکمیل کرده و به نوعی تناقض هنری در اثرش دست یابد. فلیمی با فرم و ساختاری شاد و سرگرم کننده اما دربارۀ دردها و مشلات بشری.
شاید مهمترین رسالت این مستند سیاسی را بتوان افشای نقش خاندان راک فلر، در مناسبات اقتصادی و سیاسی امریکا و وال استریت دانست. فیلم پس از بررسی هر دورۀ تاریخی با یاری تصاویر آرشیوی و آثار تاریخ سینمایی، به ناگهان بر روی تصویری تکراری از دیوید راک فلر پیر و ثروتمند متوقف شده و او را به عنوان نقش منفی فیلم برجسته می کند.
در یکی از بخش های ابتدایی فیلم که با عنوان «محفظۀ رنج» مشخص شده، فیلم با یادآوری درست ده سال قبل از تسخیر وال استریت، به انفجار برج های دوقلوی مرکز تجارت جهانی توسط القاعده پرداخته و نشان می دهد چگونه انهدام این دو برج، منجر به شعله ور شدن آتش جنگ های دوقلوی عراق و افغانستان گردید.
جنگ هایی که ابتدا در 7اکتبر2007 تحت عنوان عملیات بلند مدت آزادی برای ازبین بردن القاعده، طالبان و گروه های تروریستی افراطی در افغانستان آغاز شد و سپس در 20 مارس 2003 با حمله به عراق و تحت عنوان عملیات آزادسازی عراق از تروریسم ادامه یافت و با آن که منجر به سقوط صدام حسین در عراق و طالبان در افغانستان گردید و هنوز نیز با حضور نیروهای خارجی موسوم به صلح در این دو منطقه ادامه دارد.
فیلم در بخش «اینک آخرالزمان» نیز با اشاره به دلیل کاذب حمله به 2 ناو امریکایی که منجر به آغاز جنگ ویتنام شد، به این نتیجه می رسد که دلایل امریکا برای ورود به جنگ هایی که در قرن اخیر همیشه درگیرشان بوده، همیشه دروغین و کاذب است و سپس به این نتیجه می رسد آن چه در حقیقت در به راه افتادن این جنگ ها نقش داشته و دارد، بحران های اقتصادی امریکا، حرص سرمایه دارانی همچون راک فلر برای مال اندوزی بیشتر و در نهایت مناسبات خیابان وال استریت نیویورک است.
در حقیقت این فیلم نشان می دهد که تسخیر خیابان وال استریت نیویورک در سال 2012 توسط خود امریکایی ها و جوانان بعضاً چپ امریکایی، ریشه در تاریخ یک صد سالۀ سیاسی امریکا و جنگ افروزی های مداوم این دولت دارد و با آن که گاهی بیش از حد در دام ساده انگاری سیاسی و نگاه بیش از سطحی و سیاه به مسائل می افتد، اما لااقل به لحاظ فرمی و ساختاری در نیل به هدفش موفق عمل می کند.
و درنهایت «گاو خشمگین» فیلمی است دربارۀ مجسمۀ 3000 کیلویی گاوی خشمگین در نیویورک که سمبل وال استریت است. گاوی که تنها با مبارزه و مبارزۀ بیشتر زنده است و اگر نجنگد دیگر گاو خشمگین نیست و این یعنی نابودی!
«گاو خشمگین» نقویان، مستندی است با لحنی شجاع و افشاگر برای برملا کردن نیروی پلیدی که پشت صحنۀ وال استریت، این قلب تپندۀ اقتصاد امریکا را مدیریت کرده و هر گاه در طول یکصدسال اخیر، نفس های این گاوخشمگین به شماره افتاده، با جنگ افروزی تنها راه حلش برای برون رفت از بن بست های اقتصادی را به سیاست مداران امریکایی دیکته کرده است: جنگ برای صلح!
منبع:
