وال استریت یا خیابان وال که ام المکان فساد در ایالات متحده آمریکاست پایگاه غیرنظامی جنگی است که با فرماندهی ابداع کنندگان نظام مالی با سیاق ربا و با آرایش نظامی سرمایه گرایی علیه خداوند، تمام تلاش خود را به کار گرفته است. خیابانی که سازمان بورس در آن بنا شده است و بیشتر کلاشی ها در آن صورت می گیرد. و اما این جنگ جنگی که سالهاست آغاز شده و حال نیروهای شورشی علیه این جنگ خود افراد بیدار شده از خواب زدگی جهل هستند. این آمریکایی ها هستند که با رسواسازی و عیان نمودن اهداف و مقاصد، همچنین عواقب این نوع سبک زندگی پرده از حقایق برمی دارند و اذعان می کنند نظام مالی آمریکا دموکراسی نیست بلکه سرمایه گرایی است و هر روز ثروتمندان قوی تر و فقیران ضعیف تر می شوند. در حقیقت ره آورد انتخاب نظام مالی سرمایه محور از طرف بالا دستی ها و دیکته کردن آن به پایین دستی ها، نکبت روز افزون برای همان پایین دستی ها خواهد بود.
فیلم Assault on Wall Street “حمله به وال استریت” به خوبی بیانگر اصل موضوع است و این در حالی است که این فریادِ بیان حقایق از حنجره، قلم، فیلم و سریال های ایالات متحده آمریکا برآمده و ما…
و ما به عنوان کاسه ای که همیشه در این مواقع داغ تر از آش بوده و هستیم در حالا حاضر یکی از فدائیان بانک و بورس بوده و در عیان و نهان بلندگو و مجاهد این دو سازمان مشکوک شده ایم. جایی نیست که سربند جانم به فدای بانک و بورس را از فکر خود و دل خود جدا کنیم.
تبلیغات در همه جا و همه وقت از تلویزیون و سینما گرفته تا مترو و تابلوهای تبلیغاتی در خیابان ها و…
این جابه جایی نقش ها در مکتب ها و ایدئولوژی ها و عقاید کمی عجیب است. مملکتی با مذهب تشییعِ حداکثری مدافع ربا، بانک و بورس و مملکتی با عقبه زایش ربا رو در روی این سلطه منحوس.
مرد می خواهد و آزاده که با هر دین و مذهبی که دارند علیه ناحقی و بی عدالتی بایستند و از هیچ چیز نترسند. شاید این افراد آزاده و حق طلب هیچ گاه زیر بلیط بانک و بورس نبوده و نرفته اند
و عجیب نیست این فریاد از گلوی مقامات، مسئولین، هنرمندان و فیلم سازان ایرانی برنمی آید چرا که دم به دم زندگی ایشان آغشته به این نظام مالی است.
همیشه با خودم می پنداشتم چه می شود که حرف رهبر یک جامعه روی زمین می ماند که فرمود فکری به حال بانک بدون ربا کنید و بعدها دانستم افراد دست اندرکار به کلام خداوند که فرموده : ” یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْکُلُواْ الرِّبَا” بی اعتنا هستند چه رسد به نماینده او بر زمین.
و ای کاش می شد این فیلم آغاز و تلنگری باشد برای فیلم سازان ایرانی تا آنها نیز به صفوف مخالفین ربا وبانک و بورس بپیوندند.
منبع: تارنوشت به‌روز
