همیشه باید دقت نمود که سخن گوینده را خوب شنید، درست فهمید و سپس تأیید یا تکذیب نمود و یا به نقد گذاشت. از کجای سخنان ایشان برآمد که حقوق کارمندان را [که شما آنها را یکی از زحمتکشترین قشر جامعه میخوانید]، حرام میدانند؟ و بعد چگونه آن را به تمامی مراجع تعمیم دادید؟!
آیا اگر گفته شود: وقتی داخل برنج فضلهی موش افتاده است و شما آن را تمیز و جدا نمیکنید، پلو یا کته میپزید و به میهمانان خود میدهید، سبب میشوید تا لقمه نجس به معدهی آنان وارد شود، معنایش این است “ای وای! چرا میگویند که پذیرایی از میهمان که حبیب خداست و …، نجس و حرام است؟!»
حضرت آیتالله جوادی آملی، در دیدار آقای سیف، رییس کل بانک مرکزی، که ظاهراً در پانزده خرداد بود، به نکات بسیار مهمی اشاره کردند که ای کاش دولت، مجلس، بانکها و ملت، با دقت به محورهای آن توجه کنند و آنها در سیاستگزاریهای اقتصادی لحاظ کنند تا به این وضع نیفتیم. امثال آیتالله جوادی آملی هستند که ابعاد و عمق فرمایشات مقام معظم رهبری را درست درک نموده و برای اقشار متفاوت تبیین میکنند.
ایشان “اقتصاد مقاومتی” را به مفهوم پُر بودن جیب ملت و دوری از املاق و چاپلوسی از قدرتها عنوان کردند و افزوند: «ملتی که دستش خالی شد اهل بساز میشود نه اهل بسوز و ما باید توجه داشته باشیم که تنها نمیتوانیم با شعار دادن استقلال کشور را حفظ کنیم». و همچنین با تصریح به این که معنای فقیر “گدا” نیست، افزودند: «فقیر به کسی گفته میشود که ستون فقراتش شکسته باشد و ملتی هم که دستش خالی باشد ویلچری خواهد شد و دیگر قادر به ایستادگی نیست»، افزوند: «ملتی که ویلچری باشد نمیتواند شعار نه شرقی و نه غربی سر دهد و در حقیقت اصول خود را زیر سئوال میبرد و ملتی که جیبش خالی شد اهل تملق و چاپلوسی خواهد شد» و شرح دادند که «اقتصاد مقاومتی که رهبر معظم انقلاب بر آن تأکید دارند به معنای پر بودن جیب ملت و دوری از تملق و چاپلوسی از قدرتها است.»
سپس ایشان به سیستم اقتصادی “ربوی” که مبتنی و متکی بر “ربا”ست و متأسفانه در بانکهای ما نیز همین سیستم اِعمال میشود توجه دادند و افزودند: «گرفتن ربا و جریمه دیر کرد در دین اسلام حرام است».
سپس متذکر شدند که بانکها درآمد خود را با این “حرام” آلوده و نجس میکنند و سپس از همان درآمد، حقوق کارمندان را میدهند و آنها نیز با همان حقوق معاش خانواده را تأمین میکنند. ایشان فرمودند: «اما میبینیم که متأسفانه بانکها همین پولها را از مردم میگیرند و بعد به عنوان حقوق به کارکنان خود میدهند و آنان هم آن را به خانه میبرند در حالی که باید بدانیم اگر کاری حلال نباشد حرام است و سرنوشت آن رفتن به جهنم خواهد بود.»
خب حالا این جمله یعنی حقوق این کارمند را آغشته به حرام و نجس نکنید، یا یعنی حقوق کارمند بانک حرام است؟ اگر بگویند: «آب را گِل نکنید»، یعنی دیگر «آب ننوشید»؟!
شهرداری هم همینطور است، نیروی انتظامی نیز همینگونه است، اراده آب و برق و مخابرات نیز چنین است. کارمندان همه ادارات همین مردم هستند، اقشار زحمتکش و نجیب. اما اگر شهرداری با رشوه و باج و خلاف کسب درآمد کند، سایر ادارات و … نیز درآمد خود را با رشوه، تخلف، تقلب، اخذ جریمه دیر کرد و… حرام و نجس کنند، سلامت کارمندان و خانوادههای آنان را به مخاطره انداختهاند.
کارگران، زحمتکشترین اقشار این جامعه هستند، اما اگر صاحب و مدیر کارخانه، در قیمت گزاری احجاف کرد – از وزن یا کیفیت محصول یا کالا کاست – از مواد تقلبی استفاده کرد و یا از درجه سه و چهار استفاده کرد و به نام و قیمت درجه یک فروخت و …، همین طور است. حقوق کارگران زحمتکش خود را آلوده کرده است و آنها این درآمد را به خانهها میبرند.
احکام اسلامی هیچ کدام بازی و شوخی نیست و حتی صرفاً اعتباری نیز نمیباشد، بلکه آثار و تبعات خود را در پیدارد. و ایشان به این مهم تذکر دادند.
منبع: پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات
مرتبط: حقوق کارمندان بانک حرام است/چرا عمدا به جهنم میروند؟